عمل جراحی فیستول مقعدی | عوارض و دوره نقاهت

فیستول مقعدی باید با جراحی درمان شود زیرا یک بیماری مزمن است که به خودی خود بهبود نمی یابد و در صورت عدم درمان می تواند منجر به عوارضی مانند عفونت های خطرناک شود. عمل فیستول مقعدی هم در بیمارستان و هم در کلینیک های سرپایی با لیزر انجام میشود.

هدف این مطلب؛ ایجاد آگاهی بیماران از تمامی روشهای سنتی و جدید برای جراحی فیستول است.

همچنین بخوانید: فیستول چیست و چه علائمی دارد؟

چرا باید فیستول عمل شود؟

در اینجا دلایلی وجود دارد که چرا جراحی اغلب برای فیستول مقعدی توصیه می شود:

1. کنترل عفونت: فیستول مقعدی معمولاً در اثر عفونت در غدد مقعد یا بافت های اطراف ایجاد می شود. جراحی برای برداشتن بافت عفونی و ایجاد یک مسیر جدید برای تخلیه چرک و جلوگیری از گسترش یا عود عفونت ضروری است.
2. جلوگیری از تشکیل آبسه مقعد: فیستول های درمان نشده می توانند منجر به تشکیل آبسه شوند، آبسه هایی از چرک هستند که می توانند باعث درد شدید، تورم و عفونت شوند. جراحی می تواند با ایجاد یک مسیر زهکشی جدید برای مواد آلوده به جلوگیری از تشکیل آبسه کمک کند.
3. تسکین علائم: فیستول مقعدی می تواند علائمی مانند درد، تورم، ترشح و عفونت های مکرر ایجاد کند. جراحی می تواند با برداشتن مجرای فیستول و اجازه دادن به بهبود مناسب ناحیه آسیب دیده به کاهش این علائم کمک کند.
4. پیشگیری از عود: در حالی که جراحی همیشه تضمینی برای عدم عود فیستول مقعدی نیست، اغلب موثرترین راه برای رفع علت زمینه ای این بیماری و کاهش خطر عود در مقایسه با درمان های غیرجراحی است.

همچنین بخوانید: روش انجام درمان فیستول با لیزر

انواع روشهای عمل جراحی فیستول مقعد

انواع مختلفی از روش های جراحی وجود دارد که بسته به محل، پیچیدگی و شدت فیستول می تواند برای درمان فیستول مقعدی استفاده شود. در اینجا چند نوع متداول عمل جراحی فیستول مقعدی آورده شده است:

همچنین بخوانید: مراقبت های بعد از جراحی فیستول مقعدی + دوره نقاهت

1. جراحی فیستول با تکنیک فیستولوتومی:

• فیستولوتومی یک روش جراحی است که در آن کل مجرای فیستول باز شده و باز گذاشته می شود تا از داخل به بیرون بهبود یابد.
• در طول فیستولوتومی، جراح در طول مجرای فیستول برش می دهد تا بافت عفونی را برداشته و یک مسیر تمیز برای تخلیه ایجاد کند.
• این روش معمولاً برای فیستول های ساده و سطحی که شامل انشعاب های پیچیده یا خطر بالای بی اختیاری نیستند توصیه می شود.
• فیستولوتومی یک درمان موثر برای فیستول مقعدی با درصد موفقیت بالا در ارتقاء بهبود و جلوگیری از عود فیستول محسوب می شود.

همچنین بخوانید: هزینه درمان فیستول با لیزر و عمل جراحی + شرایط بیمه 1403

2. عمل فیستول با قرار دادن ستون:

قرار دادن ستون در فیستول مقعدی روشی است که باید توسط یک متخصص مراقبت های بهداشتی مانند جراح کولورکتال یا یک جراح فیستول مقعدی انجام شود. فرآیند شامل مراحل زیر است:

• آماده‌سازی: بیمار معمولاً در وضعیت لیتوتومی (به پشت دراز کشیده با پاهای بالا و خم شده در زانو) برای دسترسی بهتر به ناحیه مقعد قرار می‌گیرد. متخصص یا دستیار پزشک ناحیه اطراف مقعد را تمیز و استریل می کند.
• بیهوشی: بی حسی موضعی معمولاً برای بی حس کردن ناحیه و کاهش ناراحتی در طول عمل انجام می شود.
• شناسایی مجرای فیستول: جراح دهانه خارجی فیستول را پیدا می کند و به آرامی برای تعیین جهت و طول مسیر فیستول بررسی می کند.
• قرار دادن ستون: یک سوزن یا ابزار منحنی تخصصی برای هدایت ستون از دهانه خارجی فیستول و به داخل دستگاه استفاده می شود. ستون با دقت در طول فیستول پیش می رود و اطمینان حاصل می کند که از هر ناحیه منشعب یا پیچیده عبور می کند.
• محکم کردن ستون: هنگامی که ستون در جای خود قرار گرفت، با یک گره یا گیره محکم می شود تا از لیز خوردن آن به بیرون جلوگیری شود. ستون باید به اندازه کافی طولانی بماند تا امکان تخلیه و حرکت بدون ایجاد ناراحتی فراهم شود.
• مراقبت پس از عمل: پس از قرار دادن ستون، پزشک ممکن است دستورالعمل هایی را در مورد نحوه مراقبت از ستون، از جمله تمیز کردن ناحیه، تعویض پانسمان، و مدیریت هرگونه ناراحتی یا تخلیه ارائه دهد. قرار ملاقات های بعدی ممکن است برای نظارت بر بهبود و تنظیم ستون در صورت نیاز برنامه ریزی شود.

3. روش LIFT (بستن لوله فیستول بین اسفنکتریک):

روش LIFT شامل شناسایی و بستن قسمت بین اسفنکتریک مجرای فیستول برای جدا کردن آن از عضلات اسفنکتر مقعد است.

• هدف این تکنیک حفظ عملکرد اسفنکتر و کاهش خطر بی اختیاری در حین درمان فیستول است.
• روش LIFT اغلب برای فیستول های مقعدی با ترانس اسفنکتریک یا پیچیده استفاده می شود که نیاز به مدیریت دقیق برای جلوگیری از آسیب به عضلات اسفنکتر دارند.
• روشی برای حفظ اسفنکتر در نظر گرفته می شود که می تواند در درمان انواع خاصی از فیستول مقعدی موثر باشد.

4. جراحی فیستول با تکنیک فلپ پیشرفته:

ترمیم فلپ پیشرفته شامل ایجاد یک فلپ از بافت سالم در نزدیکی دهانه مقعد و پیشبرد آن بر روی دهانه داخلی فیستول برای پوشاندن و مهر و موم کردن آن است.

• هدف از این تکنیک بستن دهانه داخلی فیستول در عین حفظ عملکرد اسفنکتر و بهبود بهبود است.
•  ترمیم فلپ پیشرفته معمولاً برای فیستول های مقعدی سطح پایین یا متوسط ​​که شامل انشعاب گسترده یا آناتومی پیچیده نیست استفاده می شود.
• روشی برای حفظ اسفنکتر در نظر گرفته می شود که می تواند در درمان موارد منتخب فیستول مقعدی موثر باشد.

5. تزریق چسب فیبرین:

تزریق چسب فیبرین شامل تزریق یک چسب بیولوژیکی به دهانه داخلی فیستول است تا آن را ببندد و باعث بهبودی شود.

• هدف از این روش کم تهاجمی بستن مجرای فیستول بدون نیاز به برش یا جراحی باز است.
• تزریق چسب فیبرین اغلب برای فیستول های مقعدی ساده و کم خطر که دارای یک راه و حداقل انشعاب هستند استفاده می شود.
• برای موارد منتخب فیستول مقعدی جایگزین کمتر تهاجمی برای روش های جراحی سنتی محسوب می شود.