با وجود زگیل تناسلی میتوان رابطه داشت؟ {قبل و بعد درمان}

پی بردن به این حقیقت که شما یا همسرتان ممکن است مبتلا به زگیل تناسلی ناشی از ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) باشید، می تواند یک چالش عاطفی و روانی ایجاد کند. ترس از انگ، تصورات غلط در مورد خیانت و نگرانی در مورد آینده رابطه اغلب باعث ایجاد تنش و از هم پاشیدن روابط زوج ها می شود. با این حال، درک درست از رابطه با وجود زگیل تناسلی و خود ویروس HPV، نحوه انتقال و تاثیر آن بر روابط می تواند به زوج ها کمک کرده تا با اطمینان و حمایت متقابل این وضعیت را کنترل کنند.

در این مقاله به بررسی روش های ممکن هنگام برخورد با زگیل تناسلی در یک رابطه، نحوه برقراری ارتباط با شریک زندگی خود و بهترین راه ها برای حفظ یک رابطه عاطفی و جنسی سالم می پردازیم.

آشنایی با HPV و زگیل تناسلی

HPV یکی از شایع ترین عفونت های مقاربتی (STIs) است که حدود 80 درصد از بزرگسالان واکسینه نشده در مقطعی از زندگی خود به آن مبتلا می شوند. اکثر سویه های HPV علائم قابل مشاهده ای ایجاد نمی کنند و توسط سیستم ایمنی بدون هیچ مداخله ای از بین می روند. با این حال، برخی از گونه‌ های آن منجر به زگیل تناسلی در زنان و مردان (برجستگی‌ های کوچک و گوشتی رنگ روی اندام تناسلی) می‌ شوند.

بیشتر بخوانید: بهترین دکتر زگیل تناسلی

---

---

زگیل تناسلی و خطر انتقال در رابطه جنسی محافظت‌ شده

رابطه جنسی محافظت‌ شده با کاندوم، خطر انتقال بسیاری از بیماری‌ های مقاربتی مثل HIV و کلامیدیا را کاهش میدهد. اما وقتی صحبت از زگیل تناسلی یا ویروس HPV باشد، موضوع فرق میکند. کاندوم فقط بخش محدودی از پوست ناحیه تناسلی را می پوشاند. در حالی که روش انتقال ویروس اچ پی وی از طریق تماس پوست با پوست آلوده است. حتی اگر زگیل‌ ها بیرون نبوده یا به چشم نیایند.

نکات کلیدی درباره انتقال زگیل تناسلی در رابطه محافظت‌ شده:

1. کاندوم خطر انتقال زگیل تناسلی را به‌ طور کامل از بین نمی‌ برد

تماس پوست ناحیه تناسلی، کشاله ران، و حتی اطراف مقعد میتواند باعث انتقال ویروس شود.

2. کاهش ریسک، نه حذف آن

استفاده درست از کاندوم می تواند خطر را تا حدودی کاهش دهد، ولی تضمینی نیست. تحقیقات نشان داده اند که کاندوم میتواند تا حدود ۳۰ تا ۶۰ درصد از انتقال HPV جلوگیری کند.

3. زگیل قابل دید = ریسک بالاتر انتقال

اگه زگیل‌ ها فعال و قابل مشاهده باشند، احتمال انتقال خیلی بیشتر است. در این حالت توصیه اکید به پرهیز از رابطه جنسی است.

4. واکسیناسیون HPV، کلید کاهش ریسک بلندمدت

واکسن‌ هایی مثل Gardasil میتوانند از انواع پرخطر HPV که عامل زگیل تناسلی و سرطان دهانه رحم هستند، محافظت کنند.

5. درمان پزشکی منظم = کنترل بهتر انتقال

پیگیری درمان، حذف زگیل‌ ها و کنترل وضعیت ویروس کمک می‌ کند که میزان سرایت به شریک جنسی به حداقل برسد.

تاثیر عاطفی و روانی زگیل تناسلی بر روابط

به وجود آمدن زگیل تناسلی میتواند منجر به پریشانی عاطفی، شک به خود و ترس از ثبات رابطه شود. برخی از واکنش های عاطفی رایج عبارتند از:

•  احساس گناه و شرم: بسیاری از افراد پس از تشخیص، احساس شرم یا گناه می کنند و معتقدند که مسئول وارد کردن ویروس به رابطه هستند.
•  ترس از قضاوت: اغلب این نگرانی وجود دارد که طرف مقابل چگونه واکنش نشان خواهد داد یا اینکه تشخیص را نشانه بی بند و باری یا خیانت می داند.
•  اضطراب در مورد آینده: سوالات در مورد اثرات طولانی مدت سلامتی، شیوع احتمالی بیماری و خطرات انتقال می تواند باعث استرس قابل توجهی شود.

چگونه این احساسات را مدیریت کنیم

• به خود و شریک زندگی خود آموزش دهید: دانش در مورد HPV به ابهام زدایی از وضعیت کمک می کند و ترس غیرضروری را کاهش می دهد.
• ارتباطات باز را تمرین کنید: بحث های صادقانه در مورد سلامت جنسی و نگرانی ها باعث ایجاد اعتماد و درک می شود.
• مشورت با پزشک: صحبت با دکتر زگیل تناسلی می تواند اطمینان خاطر و استراتژی های مقابله ای را فراهم کند.

رابطه با وجود زگیل تناسلی چگونه است؟

بله، اما با احتیاط. زگیل تناسلی ناشی از ویروس HPV است که از طریق تماس پوستی، به‌ ویژه در رابطه جنسی، منتقل میشود. اگر قصد دارید رابطه داشته باشید، این نکات را در نظر بگیرید:

• استفاده از کاندوم: ریسک انتقال را کاهش می‌ دهد اما ۱۰۰٪ محافظت نمی‌ کند، زیرا HPV می‌ تواند از طریق نواحی‌ که پوشش داده نمی‌ شوند، منتقل شود.
• درمان و کنترل زگیل‌ ها: مشورت با پزشک برای درمان زگیل‌ ها (لیزر، کرایوتراپی، داروهای موضعی و غیره) می‌ تواند خطر انتقال را کاهش دهد.
• پرهیز از رابطه در دوره فعال بیماری: اگر زگیل‌ ها قابل مشاهده یا در حال رشد هستند، بهتر است از رابطه پرهیز کنید.
• واکسن HPV: اگر شما یا شریک جنسی‌ تان هنوز واکسن نزده‌ اید، دریافت آن می‌ تواند از انواع پرخطر HPV پیشگیری کند.

روش های پیشگیری از گسترش زگیل تناسلی در رابطه

هنگامی که یک یا هر دو طرف مبتلا به زگیل تناسلی هستند، مصالحه های خاصی برای حفظ صمیمیت فیزیکی و عاطفی ضروری است. که عبارتند از:

1. شیوه های ایمن جنسی

در حالی که کاندوم و سدهای دندانی به طور کامل از انتقال HPV جلوگیری نمی کنند، اما می توانند خطر را کاهش دهند. زوج ها ممکن است نیاز داشته باشند که روال های جنسی خود را برای اولویت دادن به محافظت تنظیم کنند.

2. تنظیم صمیمیت در طول شیوع

اگر زگیل تناسلی وجود داشته باشد، اجتناب از تماس مستقیم با نواحی آسیب دیده می تواند به به حداقل رساندن خطرات انتقال کمک کند. برخی از زوج ها ممکن است تصمیم بگیرند که فعالیت های خاصی را تا زمانی که علائم برطرف شود متوقف کنند.

3. حمایت عاطفی و درک

هر دو طرف باید از لحاظ عاطفی از یکدیگر حمایت کنند و از سرزنش یا شرمندگی اجتناب کنند. HPV یک مشکل رایج جنسی است، نه یک نقص اخلاقی.

4. معاینات منظم سلامت

معاینات معمول پزشکی، از جمله تست پاپ اسمیر برای زنان و غربالگری های مرتبط با HPV برای مردان، به نظارت بر هر گونه اثرات درازمدت سلامتی کمک می کند.

5. در نظر گرفتن واکسیناسیون HPV

حتی اگر فردی قبلاً HPV داشته باشد، واکسن می‌ تواند از سایر گونه‌ های پرخطر محافظت کرده و از عوارض بعدی جلوگیری کند.

باید به شریک جنسی خود بگویم زگیل دارم؟

یکی از موضوعات مورد بحث این است که آیا باید به شرکای آینده در مورد تشخیص قبلی یا فعلی HPV گفت. در حالی که هیچ الزام قانونی برای افشای ابتلا به ویروس اچ پی وی در بیشتر مکان ها وجود ندارد، این تصمیم باید از ملاحظات اخلاقی پیروی کند.

چه زمانی به یک شریک آینده بگویید

اگر در حال حاضر زگیل تناسلی دارید، بهتر است قبل از شروع فعالیت جنسی به همسرتان اطلاع دهید.

اگر یک شریک به طور مستقیم در مورد بیماری های مقاربتی بپرسد، صداقت برای اعتماد مهم است.

 اگر وارد یک رابطه جدی می‌ شوید، بحث درباره HPV می‌تواند به جلوگیری از غافلگیری در آینده کمک کند.