هپاتیت ب B عفونت کبدی ناشی از ویروس هپاتیت یا HBV است. ویروس HBV یکی از پنج نوع هپاتیت ویروسی شامل A, B, C, D و E است. هپاتیت های نوع B و C شایع تر از سایرین است. عفونت HBV می تواند حاد یا مزمن باشد. هپاتیت B حاد موجب می شود که علائم در بزرگسالان زن و مرد به سرعت ظاهر شوند. ولی نوزادانی که در هنگام تولد مبتلا به این عفونت هستند، دچار نوع مزمن آن می شوند. در این حالت بیماری به کندی رشد کرده و علائمی ظاهر نمی شوند. مگر اینکه بیمار دچار عوارض هپاتیت ب شود.
دلایل ابتلا به هپاتیت ب چیست؟
همانطور که گفتیم، عفونت هپاتیت B از ویروس هپاتیت B (HBV) ناشی می شود. ویروس از طریق مایعات بدن میتواند پخش شود. انتقال زمانی اتفاق می افتد که مایعات از بدن یک فرد آلوده وارد بدن فرد غیر آلوده شود. این ممکن است از طریق:
- زایمان (از مادر به جنین)
- تماس جنسی (رابطه مقعدی یا واژینال)
- تماس با زخم باز
- سوزن یا سرنگ مشترک
- مسواک یا تیغ مشترک
- استفاده تصادفی از ابزار تیز آلوده
HBV می تواند حداقل هفت روز روی سطوح خارج از بدن شما زندگی کند. بنابراین، ابزارهای استفاده شده که استریل نشده اند همچنان می توانند حامل ویروس باشند. این شامل ابزار پزشکی و اقلام معمولی مانند مسواک یا تیغ است که ممکن است باعث خونریزی شده باشد.
علاوه بر خون، HBV در سایر مایعات بدن از جمله بزاق نیز زندگی می کند. اما برخلاف برخی از ویروس ها، هپاتیت B به راحتی از طریق بزاق منتقل نمی شود. این بدان معناست که شما به احتمال زیاد از طریق اشتراک غذا یا ظروف غذا خوردن یا از سرفه یا عطسه شخصی که روی شما سرفه می‌کند، به آن مبتلا نمی‌شوید.
آیا هپاتیت ب B مسری است؟
هپاتیت ب بسیار مسری است، و از طریق تماس با خون آلوده و سایر مایعات بدن گسترش می یابد. اگرچه این ویروس در بزاق وجود دارد اما امکان انتقال آن از طریق به اشتراک گذاشتن ظروف، بوسیدن، عطسه، سرفه یا شیردهی وجود ندارد. همچنین طبق گزارش who روش های شایع انتقال هپاتیت B عبارتند از:
- تماس مستقیم با خون آلوده
- انتقال بیماری از مادر به نوزاد در طول زایمان
- تماس با سرنگ آلوده
- رابطه جنسی با مبتلایان ( شامل رابطه دهان، واژن ، و مقعد )
- مصرف تیغ آلوده به ویروس
- افراد در معرض خطر هپاتیت ب
لازم است بدانید در صورتی که به زائده ها تناسلی مبتلا باشید و هم زمان گرفتار هپاتیت ب شوید، باید هرچه سریع تر برای درمان زگیل تناسلی خود اقدام کنید زیرا منجر به بدتر شدن هپاتیت در بدن خواهد شد.
برخی از افراد جامعه بیشتر از دیگران در معرض خطر ابتلا به عفونت HBV هستند. این موارد عبارتند از :
- کارمندان مراکز بهداشتی
- همجنسبازان مرد
- معتادان به مواد مخدر
- رابطه با شرکای جنسی متعدد
- ابتلا به بیماری مزمن کبدی
- ابتلا به بیماری کلیوی
- افراد بالای 60 سال مبتلا به دیابت
علائم هپاتیت ب
علائم معمولاً 2 تا 12 هفته بعد ظاهر می شود همچنین ممکن است تا 3 ماه پس از قرار گرفتن در معرض بیماری علائمی ظاهر نشود. با این وجود هنوز هم احتمال انتقال بیماری وجود دارد. نشانه های رایج ابتلا به این عفونت عبارتند از:
- خستگی
- تغییر رنگ ادرار
- درد مفصلی و عضلانی
- از دست دادن اشتها
- تب
- ناراحتی شکمی
- ضعف
- زرد شدن پوست و سفید شدن چشم
ایجاد هرگونه علائم هپاتیت ب نیاز به ارزیابی فوری دارد. زیرا درمان بیماری در مراحل ابتدایی نتیجه بهتری خواهد داشت. علائم هپاتیت B حاد در افراد بالای 60 سال پیشرفته تر است.
تشخیص هپاتیت ب
پزشکان معمولاً می توانند با آزمایش خون هپاتیت B را تشخیص دهند. غربالگری برای هپاتیت B ممکن است برای افرادی با شرایط زیر توصیه شود :
- افرادی که با مبتلایان به این بیماری رابطه داشته اند.
- افرادی که به کشورهایی که هپاتیت B در آن شایع است، سفر کرده اند.
- افرادی که در زندان بوده اند.
- افرادی که داروهای IV ( تزریق وریدی) مصرف می کنند.
- افرادی که دیالیز کلیه انجام می دهند.
- مادران باردار
- مردانی که با مردان دیگر رابطه جنسی دارند.
- مبتلایان اچ آی وی
برای تشخیص هپاتیت B، دکتر انجام یک سری آزمایش خون را تجویز می کند :
تست آنتی ژن سطحی هپاتیت ب
آزمایش آنتی ژن سطحی هپاتیت ب نشان دهنده مسری بودن بیماری است. نتیجه مثبت این آزمایش به معنی داشتن هپاتیت و احتمال گسترش آن، و نتیجه منفی آزمایش به معنی این است که شما در حال حاضر این ویروس را ندارید. ولی این آزمایش عفونت مزمن و حاد را تشخیص نمی دهد.
تست آنتی ژن هسته ای هپاتیت ب
آزمایش آنتی ژن هسته هپاتیت B نشان می دهد که آیا شما در حال حاضر مبتلا به HBV هستید. نتیجه این آزمایش می تواند حاد و مزمن بودن عفونت را تعیین نماید.
آزمون آنتی بادی سطح هپاتیت ب
این آزمایش برای بررسی ایمنی ایجاد شده نسبت به HBV،کاربرد دارد. نتیجه مثبت این آزمایش به این معنی است که، بدن نسبت به هپاتیت B ایمن است. دو دلیل برای ایمنی بدن در برابر این ویروس وجود دارد. اولاً ممکن است شما نسبت به این عارضه واکسینه شده باشید، و احتمال دوم این است که مبتلا به نوع حاد این بیماری بوده اید و در این حالت هپاتیت مسری نیست.
آزمایش عملکرد کبد
آزمایشات عملکرد کبد در افراد مبتلا به هپاتیت ب یا هر نوع بیماری کبدی انجام می شود. این آزمایش میزان آنزیم های تولیدی کبد در خون را بررسی می کند. سطح بالای آنزیم های کبدی بیانگر وارد آمدن آسیب جدی به کبد است. همچنین این آزمایش پ بخشی از کبد که غیر طبیعی عمل می کند، را تعیین خواهد نمود.
اگر این آزمایش ها مثبت باشند، ممکن است شما نیاز به آزمایش هپاتیت B، C یا سایر عفونت های کبدی داشته باشید. ویروس های هپاتیت ب و C علت اصلی آسیب کبدی در سراسر جهان هستند. در این حالت نیاز به سونوگرافی از کبد یا سایر آزمایشات تصویربرداری است.
درمان هپاتیت ب چیست؟
واکسیناسیون هپاتیت ب و ایمن گلوبولین، یکی از راه های درمان این بیماری است به شرطی که از ابتلا به آن تنها 24 ساعت گذشته باشد. تزریق این واکسن به تامین آنتی بادی های مورد نیاز برای مبارزه با این یروس کمک می کند.
درمان هپاتیت ب حاد
هپاتیت ب حاد به درمان نیاز ندارد. زیرا معمولاً بدن در برابر عفونت حاد هپاتیت مقاومت نشان می دهد. با این حال، استراحت و هیدراتاسیون ( تامین کافی آب بدن) به بهبودی کمک می کند.
درمان هپاتیت ب مزمن
درمان هپاتیت B مزمن با داروهای ضد ویروسی انجام می شود. این داروها به مبارزه با ویروس کمک می کنند. آنها همچنین می توانند خطر عوارض کبدی در آینده را کاهش دهند. اگر هپاتیت B آسیب جدی به کبد وارد کند، ممکن است به پیوند کبد نیاز داشته باشید.
عوارض هپاتیت ب
عوارض ناشی از هپاتیت B مزمن عبارتند از:
هپاتیت D (عفونت هپاتیت D تنها در افراد مبتلا به هپاتیت B ایجاد می شود.)
- زخم کبدی (سیروز)
- نارسایی کبد
- سرطان کبد
- مرگ
روش های جلوگیری هپاتیت ب
واکسن هپاتیت B بهترین راه برای جلوگیری از این عفونت است. واکسیناسیون علیه این بیماری در سه مرحله انجام می شود.
گروه های زیر باید واکسن هپاتیت B را دریافت کنند:
- تمام نوزادان، هنگام تولد
- کودکان و نوجوانانی که در هنگام تولد واکسینه نشده اند.
- بزرگسالانی که تحت درمان عفونت منتقله از راه جنسی هستند.
- افرادی که به سبب شغلشان ممکن است با خون در ارتباط باشند.
- افراد مبتلا به HIV مثبت
- مردان همجنسباز
- افرادی که با شرکای جنسی متعدد دارند.
- معتادان به مواد مخدر
- اعضای خانواده کسانی که مبتلا به هپاتیت B هستند.
- افراد مبتلا به بیماری های مزمن
به عبارت دیگر، هر فردی باید واکسن هپاتیت B را دریافت کند. این واکسن نسبتا ارزان و بسیار ایمن است.
راه های دیگری برای کاهش خطر ابتلا به عفونت HBV به این شرح است :
- برقراری رابطه با شرکای جنسی که از سلامت آنها اطمینان دارید.
- استفاده از کاندوم یا سد دندان هنگام رابطه جنسی مقعدی، واژینال یا دهانی
- اجتناب از مصرف مواد مخدر
- اجتناب از سفر به مناطقی که ویروس هپاتیت در آن شیوع بالایی دارد.
جهت خواندن انواع بیماری های جنسی کلیک کنید:
- ویروس اچ پی وی ( پاپیلوم انسانی) HPV
- درمان زگیل تناسلی
بسیار مقالات خوب و ارزشمندی در اختیار عموم قرار میدین واقعا عالی هستین موفق باشین.