عکس کیست اپیدرموئید

کیست اپیدرموئید چیست؛ درمان کیست اپیدرمال در خانه + علائم

کیست اپیدرموئید ” Epidermoid cyst” یک توده‌ ی غیرسرطانی است که درون آن از ماده‌ ای به نام کراتین پر شده و زیر پوست به وجود می‌ آید. این کیست معمولاً روی صورت، گردن یا بدن به خصوص در ناحیه کمر ظاهر شده و به دلیل این ایجاد می‌ شود که سلول‌ های لایه‌ ی سطحی پوست (اپیدرم) به‌ جای جدا شدن و ریختن، به عمق پوست نفوذ می‌ کنند. توده های اپیدرموئید روی کمر اغلب با کیست مویی اشتباه گرفته میشوند.

این کیست‌ ها اغلب بی‌ خطر هستند، اما ممکن است ملتهب شوند. عفونت کنند یا آن‌ قدر بزرگ شوند که نیاز به درمان پیدا کنند. روش درمان معمولاً شامل جراحی و برداشتن کامل کیست همراه با دیواره‌ آن است.

دلایل ایجاد کیست اپیدرموئید

کیست‌ های اپیدرموئید زمانی تشکیل می‌ شوند که سلول‌ های سطحی پوست به عمق بیشتری از پوست نفوذ کرده، تکثیر می‌ شوند و کراتین تولید می‌ کنند که جزء اصلی محتویات کیست است. علل و عوامل خطر رایج شامل آسیب و سوزش پوست، شرایط بلوغ و برخی بیماری‌ های ارثی مانند سندرم گاردنر است. اگرچه اغلب بی‌ ضرر هستند، اما می‌ توانند ملتهب یا عفونی شوند.

نحوه تشکیل کیست‌ های اپیدرموئید به شکل زیر انجام میشود:

  • سلول‌ های پوستی به دام افتاده: کیست‌ های اپیدرموئید زمانی ایجاد می‌ شوند که روند طبیعی ریزش سلول‌ های پوستی از سطح مختل شود.
  • تولید کراتین: این سلول‌ های به دام افتاده سپس تکثیر شده و به عمق بیشتری حرکت می‌ کنند و یک کیسه یا دیواره کیست تشکیل می‌ دهند.
  • محتویات: سلول‌ ها به تولید کراتین، پروتئینی که مو و لایه بیرونی پوست را تشکیل داده، ادامه می‌ دهند و سپس کیست را پر می‌ کنند.

علل و عوامل خطر رایج

  • آسیب پوستی: آسیب به پوست، مانند بریدگی، خراش یا حتی ضربه به بدن، می‌ تواند باعث تشکیل کیست شود.
  • آسیب فولیکول: تحریک یا آسیب به فولیکول مو نیز می‌تواند منجر به ایجاد کیست شود. 
  • ژنتیک: برخی افراد استعداد ارثی برای ابتلا به کیست دارند.
  • شرایط خاص: شرایط ژنتیکی نادر مانند سندرم گاردنر با افزایش خطر ابتلا به کیست اپیدرموئید مرتبط هستند.
  • سن: کیست‌ های اپیدرموئید در بزرگسالان شایع‌ تر و در کودکان نادر هستند.

علائم کیست اپیدرموئید

عکس ساختار کیست اپیدرموئید

علائم کیست اپیدرموئید شامل یک توده درست زیر پوست است که اغلب با یک نقطه تیره در مرکز همراه است و در صورت نشت کیست می‌ تواند شامل یک ماده “پنیر مانند” با بوی بد باشد. کیست می‌ تواند قرمز، ملتهب، دردناک یا متورم شود، به خصوص اگر عفونی شود و در صورت بدتر شدن علائم یا ایجاد تب، ممکن است نیاز به مراقبت پزشکی داشته باشد.

علائم رایج این توده عبارتند از:

  • توده: یک توده یا کیسه گرد و غیرحساس درست زیر سطح پوست.
  • پونکتوم: یک نقطه کوچک و تیره در مرکز کیست.
  • ترشح: اگر کیست نشت کند، ممکن است یک ماده “پنیر مانند” غلیظ و بدبو که کراتین است، آزاد کند.
  • التهاب: کیست ممکن است قرمز، متورم یا حساس شود.

زمان مراجعه به دکتر برای کیست اپیدرموئید

اگر کیست اپیدرموئید دردناک، قرمز، متورم یا چرکی بوده یا به سرعت در حال رشد یا تکثیر باشد؛ در نقطه‌ ای غیرمعمول مانند انگشت دست یا پا قرار داشته باشد؛ در محلی باشد که مرتباً ضربه می‌ خورد یا خراشیده می‌شود؛ یا اگر به دلیل ظاهری زمخت شما را آزار می‌ دهد، باید به پزشک مراجعه کنید.

علائم عفونت یا عوارض میتوانند به شکل زیر خود را نشان دهند:

  • درد، قرمزی یا تورم: این علائم می‌ توانند نشان دهند که کیست ملتهب یا عفونی است.
  • چکیدن چرک یا مایع: ترشح زرد یا چرک از کیست نشانه قوی عفونت است.
  • رشد سریع: اگر کیست به سرعت بزرگتر یا وسیع تر شود.
  • پارگی: اگر کیست باز شود، می‌ تواند درد و التهاب قابل توجهی را به وجود بیاورد.

شباهت ها و تفاوت های کیست مویی با کیست اپیدرموئید

در ابتدا به بررسی شباهت های کیست مویی با این عارضه می پردازیم: 

  • خوش‌ خیم (غیرسرطانی): هر دو کیست‌ های غیرسرطانی هستند.
  • پر از مواد زائد: هر دو حاوی کراتین یا سایر مواد نرم هستند.
  • احتمال ملتهب یا عفونی شدن: هر دو نوع می‌ توانند دردناک، قرمز، متورم یا چرکی شوند.
  • نیاز به برداشتن در صورت مشکل ساز شدن: درمان قطعی برای هر دو معمولاً شامل عمل جراحی در صورت ایجاد ناراحت کننده است.
  • تشکیل در زیر پوست: هر دو در زیر سطح پوست تشکیل شده و به صورت توده ظاهر می‌ شوند.

برای درک بهتر “تفاوت های کیست مویی با کیست اپیدرموئید”، آنها را در یک جدول آماده کردیم:

نوعکیست اپیدرموئیدکیست مویی
دلیل ایجادزمانی ایجاد میشود که سلول‌ های پوست (سلول‌ های اپیدرمی) به جای ریزش طبیعی، به عمق بیشتری از پوست نفوذ می‌ کنند.این مشکل ناشی از موهای زیرپوستی، اصطکاک یا فشار ناشی از گیر افتادن مو و مواد زائد زیر پوست باشد.
محل تشکیلصورت، گردن، تنه، گاهی اوقات اندام تناسلی.نزدیک دنبالچه، در بالای چین باسن (ناحیه ساکروکوکسیژیال).
مواد داخل تودهبیشتر کراتین (یک ماده پروتئینی نرم و پنیر مانند).مو، بقایای پوست، چرک، گاهی اوقات مایع.
شکل ظاهریتوده سفت و گنبدی شکل زیر پوست؛ ممکن است یک منفذ مرکزی کوچک (“پونکتوم”) داشته باشد.میتواند شبیه یک تورم یا آبسه دردناک به نظر برسد؛ ممکن است چندین مجرای سینوسی (دهانه‌ های کوچک) داشته باشد که مایع یا چرک را تخلیه می‌ کنند.
مزمن بودناغلب رشد کند، معمولاً انفرادی.میتواند عود کند یا با عفونت‌ های مکرر مزمن شود.
روش عمل جراحیبرداشتن کیست و دیواره آن.ممکن است جراحی پیچیده‌ تری مورد نیاز باشد (برداشتن مجاری سینوس، گاهی اوقات عمل جراحی کیست مویی فلپ برای کاهش عود).

بیشتر بخوانید: لیزر کیست مویی

روش های درمان کیست اپیدرموئید

روش‌ های درمانی کیست‌ های اپیدرموئید شامل تزریق استروئید برای کاهش التهاب، برش و تخلیه برای کاهش فشار و مایع، و برداشتن جراحی برای برداشتن کامل کیست و دیواره آن است که قطعی‌ ترین درمان برای جلوگیری از عود مجدد است. برای کیست‌ های عفونی از آنتی‌ بیوتیک استفاده می‌ شود و برداشتن جراحی معمولاً تا زمان فروکش کردن التهاب به تعویق می‌ افتد.

در ادامه به بررسی کامل تر گزینه‌ های درمانی برای این توده خوش خیم می پردازیم:

  • تزریق استروئید: یک متخصص پوست یا جراح عمومی می‌ تواند استروئید را به کیست ملتهب تزریق کند تا تورم و التهاب را به طور موقت کاهش دهد.
  • برش و تخلیه: یک برش کوچک در کیست ایجاد می‌ شود تا محتویات آن آزاد شود. این کار فشار را کاهش می‌ دهد اما دیواره کیست را بر نمی‌ دارد، بنابراین ممکن است دوباره رشد کند.
  • برش جراحی: این شامل برداشتن کامل کیست، از جمله دیواره آن است. این موثرترین روش برای جلوگیری از بازگشت کیست است.
  • آنتی‌ بیوتیک‌ ها: این داروها برای درمان کیستی که عفونی شده است استفاده می‌ شوند.

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *