بیماری کرون نوعی بیماری التهابی روده (IBD) است که باعث می شود دستگاه گوارش شما تحریک شده و متورم شود. اگر مبتلا به کرون هستید، ممکن است علائمی مانند شکم درد، اسهال، کاهش وزن و خونریزی مقعدی را تجربه کنید. این عارضه یک بیماری مادام العمر است که قابل درمان نیست. با این حال، روش های درمان معمولاً به مدیریت علائم کمک می کنند و به شما این امکان را می دهند که در عادات روزمرتان اختلال پیش نیاید.
انواع بیماری کرون چیست؟
بیماری کرون (Crohn’s disease) می تواند هر بخشی از دستگاه گوارش شما را تحت تاثیر قرار دهد، از دهان گرفته تا مقعد. معمولاً باعث التهاب در روده کوچک یا بزرگ می شود. انواع بیماری کرون عبارتند از:
- ایلئوکولیک: التهاب در قسمت پایینی روده کوچک و بخشی از روده بزرگ. ایلئوکولیک شایع ترین نوع بیماری کرون است.
- کولیت: التهاب در پوشش روده بزرگ.
- ایلیت: تورم و التهاب در روده کوچک (ایلئوم).
- معده اثنی عشر: التهاب و تحریکی که معده و بالای روده کوچک (اثنی عشر) را تحت تاثیر قرار می دهد.
- ژژونیت: نواحی تکه تکه التهاب در نیمه بالایی روده کوچک (ژژونوم).
- بیماری پری آنال: بخشی از افراد مبتلا به التهاب در اطراف مقعد هستند که می تواند باعث ایجاد فیستول، آبسه مقعدی، بواسیر یا هموروئید شود.
شیوع بیماری کرون روده
طبق آمار، از روی افرادی که برای مداوا مراجعه کرده و پرونده تشکیل داده اند، تخمین زده شده است که بیش از سه چهارم میلیون نفر در دنیا به بیماری کرون مبتلا هستند. تقریباً 6 تا 8 میلیون نفر را در سراسر جهان تحت تأثیر قرار می دهد.
عوارض و خطرات بیماری کرون روده
بیماری کرون می تواند عوارضی ایجاد کند که ممکن است به درمان اصولی تحت نظر پزشک یا احتمالاً جراحی نیاز داشته باشد.
- آبسه: برجستگی های آلوده پر از چرک که در دستگاه گوارش یا شکم شما ایجاد می شود.
- شقاق مقعد: خراش های کوچک در مقعد که باعث درد، خارش و خونریزی می شود.
- فیستول: یک دهانه تونل مانند غیرعادی که دو قسمت بدن را که به طور معمول به هم متصل نمی شوند به هم وصل می کند. به عنوان مثال، در بیماری کرون، فیستول ها گاهی اوقات باعث ایجاد شکافی بین رکتوم یا کانال مقعدی در داخل بدن و پوست اطراف مقعد در خارج از بدن شما می شوند (فیستول مقعد).
- انسداد روده: انسداد جزئی یا کلی در روده از عوارض شایع کرون است. هنگامی که بافت اسکار تشکیل شد یا باریک شدن غیر طبیعی به نام تنگی ایجاد می شود، انسداد روده رخ میدهد.
- سوء تغذیه: عدم دریافت مقدار مناسب مواد مغذی. التهاب می تواند جذب مواد مغذی کلیدی را برای بدن شما سخت کند. علائم می تواند مصرف غذاهایی را که برای انرژی نیاز دارید دشوار کند.
- کم خونی: کم شدن تعداد سلول های خونی. تقریباً از هر 3 نفر مبتلا به بیماری کرون 1 نفر کم خونی دارد.
بیماری کرون همچنین می تواند خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ و لخته شدن خون را افزایش دهد.
طول عمر بیماران مبتلا به کرون چقدر است؟
میانگین طول عمر زندگی برای زنان مبتلا به این بیماری التهابی روده 78 سال و برای مردان 75 سال است. با این حال، مطالعات دیگر نشان می دهد که امید به زندگی کرون برای افراد مبتلا به این بیماری و بدون آن یکسان است. این آمار عمدتاً به دلیل اصلاح سبک زندگی و تغییرات رژیم غذایی است.
روش های درمان کرون روده چیست؟
هیچ درمانی برای بیماری کرون وجود ندارد. اما موارد نام برده شده، می توانند التهاب روده را کاهش داده، علائم را تسکین دهند و از شدید شدن عوارض جلوگیری کنند. درمان ها شامل داروها، استراحت روده و جراحی هستند. هیچ درمان واحدی برای تمام بیماران مبتلا به کرون جواب نمیدهد.
- داروهای کرون: شامل داروهای مختلفی هستند که التهاب روده ها را کاهش می دهد. بسیاری از این داروها این کار را با کاهش فعالیت سیستم ایمنی بدن شما انجام می دهند. برخی داروها نیز می توانند به تسکین دادن علائم یا عوارض کمک کنند. مانند داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی و داروهای ضد اسهال. اگر کرون شما باعث عفونت شود، ممکن است به آنتی بیوتیک نیاز داشته باشید.
- استراحت دادن به روده: شامل نوشیدن مایعات خاص یا نخوردن و ننوشیدن چیزی است. این کار به روده های شما اجازه استراحت می دهد. اگر علائم بیماری کرون شما شدید باشد، ممکن است لازم باشد پزشک برخی نوشیدنی ها را ممنوع کند. سپس مواد مغذی خود را از طریق نوشیدن یک مایع، یک لوله تغذیه یا یک لوله داخل وریدی (IV) به صورت سرم دریافت می کنید. ممکن است نیاز به استراحت روده در بیمارستان داشته باشید، یا ممکن است بتوانید آن را در خانه انجام دهید.در موارد حاد این روند چند روز یا تا چند هفته ادامه خواهد داشت.
- جراحی: می تواند عوارض را درمان کند و علائم را در زمانی که سایر درمان ها به اندازه کافی کمک نمی کند، کاهش دهد.
دلایل ایجاد بیماری التهاب روده
هیچ علت شناخته شده ای برای بیماری کرون وجود ندارد، اما معمولا کاستی در پاسخ ایمنی بدن به جذب در مواد گذرا از روده است.
معمولاً سیستم ایمنی بدن شما برای از بین بردن میکروب هایی که وارد بدن شما می شوند، به حالت حمله در می آید. التهاب نشانه این است که بدن شما با میکروب ها مبارزه می کند. هنگامی که تهدید از بین رفت، سیستم ایمنی شما آرام شده و التهاب نیز از بین می رود.
پاسخ خودایمنی زمانی اتفاق می افتد که سیستم ایمنی بدن شما بیش از حد فعال می شود و به سلول های بدن حمله می کند. به عنوان مثال، سیستم ایمنی بدن ممکن است یک حمله نامناسب به باکتری هایی که به طور معمول در روده یافت می شود، انجام دهد و باعث التهاب مرتبط با کرون در روده شود.
کرون گاهی اوقات به طور ارثی در خانواده ها دیده می شود. ممکن است هر چیزی که باعث می شود سیستم ایمنی بدن شما به سلول های سالم بدن شما حمله کند، ارثی باشد. با این حال، بسیاری از افراد مبتلا به کرون هیچ سابقه خانوادگی نداشته باشند.
روش های تشخیص کرون روده
به نقل از niddk.nih.gov:
Intestinal endoscopies are the most accurate methods for diagnosing Crohn’s disease and ruling out other possible conditions, such as ulcerative colitis, diverticular disease, or cancer.
آندوسکوپی روده دقیق ترین روش برای تشخیص بیماری کرون و رد سایر شرایط احتمالی مانند کولیت اولسراتیو، بیماری دیورتیکولی یا سرطان است.
پزشکان معمولاً از ترکیبی از آزمایش ها برای تشخیص بیماری کرون استفاده می کنند. پزشک شما همچنین در مورد سابقه پزشکی؛ از جمله داروهایی که مصرف می کنید و سابقه خانوادگی شما را سوال کرده و معاینه فیزیکی انجام می دهد.
در طول معاینه فیزیکی، پزشک اغلب موارد زیر را بررسی میکند:
- نفخ شکم
- گوش کردن صداهای داخل شکم با استفاده از گوشی
- ضربه زدن روی شکم برای بررسی واکنش و حساسیت
- بررسی اندازه نرمال یا تغییر یافته کبد یا طحال
تست های تشخیصی
پزشک ممکن است از آزمایش های زیر برای کمک به تشخیص بیماری کرون استفاده کند:
- تست های آزمایشگاهی
- آندوسکوپی روده
- سری فوقانی دستگاه گوارش (GI).
- توموگرافی کامپیوتری (CT) اسکن
در کنار این موارد، پزشک همچنین ممکن است آزمایش هایی را برای رد سایر بیماری ها، مانند کولیت اولسراتیو، بیماری دیورتیکولار یا سرطان، که علائمی مشابه علائم بیماری کرون ایجاد می‌کنند، انجام دهد.
